„Za mnjo jo wuměłstwo nutśikowne duchne rozestajenje z realitu.“ (Jan Buck)
Zgromadnu měru zasadnych kaznitosćow w pśiroźe a wuměłstwje jo Jan Buk (1922–2019) ako wuchadnišćo swójogo mólaŕstwa wobglědował. Z tym jo wón ceło nowy pśistup w serbskem twórjecem wuměłstwje wuwił, kótarež jo se dotychměst w jadnom pšawje wuskem, folkloristiski pśepnětem a prowincielnje wobgranicowanem radiusu pógibowało. Ze swójogo nazgónjenja wuchadajucy, až pśibytnosć njedej se ze srědkami zachadnosći
pśedstajiś, ale až se wóna pomina nowu, nacasnu rěc formow a intelektuelne rozestajenje, jo Jan Buk wóspjet pleděrował za duchne wótwórjenje serbskego wuměłstwa, kótaremuž jo wón ze swójim twórjenim pśizamk k modernje zmóžnił. Ku góźbje 100. narodnego dnja wuznamnego serbskego mólarja Jana Buka pósćijo Serbski muzej w Budyšynje jomu zgromadnje ze swójimi projektowymi partnarjami ceły rěd wustajeńcow, kótarychž pśewóźujo wobšyrna monografija. Ekspozicije, publikacija a ramikowe programy pósrědnjaju šyroki doglěd do žywjenja a twórjenja wuměłca.