Grunty Młyńskeje drogi 12 naspomnje se pisnje prědny raz w lěśe 1544. Tegdejšny wobsejźaŕ byśa jo tkalc Matthias Reutter. Pó pśedanju a wšakich wobsejźaŕskich změnach pišo se wó gruntach w lěśe 1720 ako zajězd do aptejki Handroša Lippiusa, Stare wiki 24.
Až do kóńca 1870ych lět słužy twarjenje na Młyńskej jano ako bydlenje. Zachopnje bydli tuder familija aptejkarja, pótom wšakorake pózdźejšne wobsejźarje, kaž na pśikład pśekupc Wilhelm Lutze, měsćański rachnowaŕ Christian Gottlieb Eduarda Weber a kóžownikowego mejstarja Jan Ludwig Harniš.
W lěśe 1877 kupi pśekupc kóžow Adolf Emil Lěrš to twarjenje. W tom casu nastawaju na lěwej stronje prědkownego doma pśedawańske rumnosći.
Pótom wostanjo dom až do lěta 1986 wobsejźeństwo znateje chóśebuskeje familije Lěrš. Až do lěta 1980 ma Walter Lěrš how ako slědny swóju kóžaŕnju.
W lěśe 1986 kupi město Chóśebuz twarjenje ze zaměrom pśiducego wužywanja ako muzej. Z pjenjezneju pódpěru kraja Bramborskeje, Załožby za serbski lud a města Chóśebuza zachopijo se w lěśe 1991 saněrowanje a pśetwarjenje doma. W juniju lěta 1994 pśepódajo se ako Serbski muzej zjawnosći.
