W jano mało lětach jo se muzej wuwijał na kompetencny centrum za serbske kulturne stawizny Dolneje Łužyce a ako wóźecy muzej za regionalne domowniske śpy a muzeje.
Až do kóńca lěta 2015 jo něźi 98.000 woglědowarjow póznało stawnu wustajeńcu kaž teke wěcej nježli 90 wósebnych wustajeńcow, wjele koncertow, cytanja, pśednoski a dalšne zarědowanja. Tež zwenka města Chóśebuza a zwenka Łužyce jo muzej z wustajeńcami a pśednoskami wustupował.

Akutnje wót wumrěśa wobgrozonu dolnoserbsku rěc žywu wobchowaś, jo wažna nastupnosć našogo muzeja. Toś glědamy we wustajeńcach kaž tež w publikacijach a drugich wózjawjenjach muzeja konsekwentnje na dolnoserbsko-nimsku dwójorěcnosć. Wušej togo pórucyjo muzej zarědowański slěd “Serbske blido” ako góźbu za aktiwne nałožowanje serbskeje rěcy, wósebnje za maminorěcnych a wšyknych, kótarež kśě serbsku rěc nawuknuś.

Z pódpěru Serbskego instituta w Chóśebuzu a drugich awtorow wudawa muzej wót lěta 2006 swójski publikaciski rěd “Sorbische Kostbarkeiten – Serbske drogotki”.

Pó w lěśe 2016 zachopjonych wobšyrnych saněrowańskich źěłach prezentěrujo se muzej wót nazymy 2020 sem z noweju, nacasneju trajneju wustajeńcu.
Serbski muzej jo źěl Měsćańskich zběrkow Chóśebuza a financěrujo se wót Města a wót Załožby za serbski lud.